top of page

 

 

 

 

 

 

Medjugorie  mei 2012

 

Wat is er gebeurt:

Het was de laatste dag. Gezien het in de kerk al behoorlijk druk was - geen plaats meer te krijgen - gingen Mary en ik naar de verrezen Christus om afscheid te nemen.

Hebben zijn lichaam weer aangeraakt. Toen gingen wij bij de koepel zitten voor de Rozenkrans  maar vonden het te koud en besloten naar de gele zaal te gaan. Daar aangekomen

een leuke plaats gekregen en gingen in gebed mee. Even later werd het mij te warm en ik deed mijn jack uit en legde die naast mij op de vrije stoel waar ook mijn tas stond.

Even later vielen mijn ogen ineens op mijn linker knie en zag mijn gouden halsketting - opgerold als een slakkenhuis - daar liggen. De aanhanger (Maria met Bernardette) die ik 1 week voor

onze reis op de Lourdesbedevaart in Never had gekocht was weg. De ketting was niet kapot. Gewoon als of ik ze had afgedaan en zo neergelegd. Had later nog eens geprobeerd

ze zo neer te leggen maar dat is mij niet gelukt. Kreeg ze niet zo zuiver en strak te liggen. Ze rolde steeds uit elkaar en gleed van mijn been af. Ik schrok hevig want wat moest ik daarvan denken. Hebben ook alles nagezocht maar niets gevonden.

Ik bad tijdens de dienst tot Maria - want ik had het idee dat ze mij had verlaten.

Dit hield mij steeds bezig, 2 dagen prakiseren, 's nachts niet goed kunnen slapen. Toen heb ik op onze laatste overnachtingsplaats in Mariafried/Pfaffenhofen met onze Pastor hierover

gesproken. Hij vond dit ook onbegrijpelijk.

Na een tijd nagedacht te hebben vroeg hij: geloof jij aan Maria? Ik zei: ja.  Ook aan God? Zeer zeker, hij staat op de 1e plaats.

Ja zei hij. Maria heeft je door deze aanhanger af te nemen dichter bij God gebracht.

Toen zei hij: Kom eens mee. Ik heb hier iets gezien. Hij wees mij een tekst die boven de deur van de kapel stond en luidde:

Durch Maria zu Jesus, durch Jesus im heiligen Geiste zum Vater.

Toen ik hem vertelde dat mijn gedachten in richting Satan gingen - dat hij mij wilde regeren - verneende hij dit. Hij vond dit een positieve gebeurtenis.

Hij vond dit ook onbegrijpelijk - net als ik.

Ik had de ketting elke dag aan. Met of zonder jas. Tas en Kamera's om de nek. Het had ja al eerder iets kunnen gebeuren met al die attributen aan en om. Als die losgetrokken zou zijn dan zou het oogje c.q. sluiting kapot geweest zijn c.q. dat ik de ketting met de aanhanger was verloren. Maar zo?????? Ik kon hem gewoon weer aan.

Toen zei Ilse - die er al vaker was geweest - dat is Medjugorje.

 

Nu had ik 29 mei 2012 een gesprek met mijn Fysiotherapeut die vroeg  wanneer er iets met mijn knie zou gaan gebeuren.

Ik zei hem dat ik angst had i.v.m. mijn handoperatie's  wat nooit goed ging en ik 14 jaar met hevige pijn liep. Dat was dan ook niet het enige wat mij tegen hield maar ook het verhaal

van mijn huisarts die mij voor de operatie waarschuwde. Mocht ik na de operatie in categorie 4 vallen zou ik in een Rolstoel terecht komen. Toen zei mijn Fysiotherapeut.....wat dacht

je hoelang het nog duurt voordat je op deze wijze erin komt!!!!! Het kraakbeen verminderd hevig.

 

30 mei 2012  zat ik met iemand hierover te praten toen kreeg ik een ingeving.

Zou dit een waarschuwing of aanmaning van Maria geweest zijn om tot Operatie van mijn linker

knie over te gaan gezien de plek waar de ketting heeft gelegen? Voor op de knie linker been.

Ik geloof dat ik mij daarbij moet neerleggen en het moet laten doen.

 

Dat deed ik dan ook en het is goed gekomen.

 

Dat was dan mijn verhaal

Groetjes Sylvia

 

het wonder van  Sylvia

bottom of page